Η εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» φιλοξενεί την Τετάρτη 27/1/2016 στο στούντιο της ERTopen την Πόπη Γανιάρη, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), η οποία συμμετείχε στις πρόσφατες κινητοποιήσεις κατά του φράχτη στην περιοχή του Έβρου.

-Πέρα από το χρονικό των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων της 23ης και 24ης Ιανουαρίου στην Αλεξανδρούπολη, την Ορεστιάδα, στις Καστανιές, τους Κήπους, τα Ύπσαλα και την Κεσάνη, και από τις δύο πλευρές των συνόρων, θα συζητήσουμε μαζί της σχετικά με την αναγκαιότητα να πέσει ο φράχτης του Έβρου και να σταματήσει επιτέλους το διαρκές έγκλημα στο Αιγαίο.

-Παράλληλα, στη διάρκεια της εκπομπής, θα συνδεθούμε τηλεφωνικά με διάφορα μέρη της Ελλάδας όπου βρίσκονται σε εξέλιξη οιδυναμικές κινητοποιήσεις του κόσμου της αγροτιάς.

Η οργή και η αγανάκτηση των αγωνιζόμενων αγροτών από τη φοροεπιδρομή και την αντιασφαλιστική επίθεση, πυκνώνει τα μπλόκα σε όλη την Ελλάδα, από τη Θράκη και τη Μακεδονία μέχρι την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, την Πελοπόννησο, την Κρήτη και τη Νάξο.

Ο αγώνας αυτός που ήδη κλιμακώνεται, γίνεται γιατί η μικρομεσαία αγροτιά οδηγείται σε ξεκλήρισμα, από την νέα ΚΑΠ, από τα συνδυασμένα χτυπήματα με το ασφαλιστικό, τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους δυσβάσταχτους φόρους που καταστρέφουν μεγάλο κομμάτι φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, αλιέων και γεωτεχνικών. Και πρέπει να συναντηθεί με τις αντιστάσεις όλου του κόσμου της εργασίας, που δέχεται την πιο βάρβαρη επίθεση από τα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Στην παρουσίαση της εκπομπής σήμερα ο Νίκος Ξηρουδάκης.

H εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen κάθε Τετάρτη απόγευμα, από τις 18.00 μέχρι τις19.00, στους 106,7 στα fm στην Αττική, καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com.

Το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο και από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 .

" Από την Λέσβο στις Κυκλάδες "

Μουσικό ταξίδι στην EPTopen με τους Γιώργο Μαρινάκη στο βιολί Παναγιώτη Βέργο στο σαντούρι Ηλία Μαυρίκη στο λαούτο και στο τραγούδι ο Κώστας Καλδέλλης και η Σταυρούλα Δαλιάνη.

Τετάρτη 27/1/2016 και ωρα 19.00-20.00 στην ertopen (EΡΑ Αθήνας στο διαδίκτυο ) και στους 106,7 στα FM στην εκπομπή της Φεβρωνίας Ρεβίνθη.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα FM στην Αττική στην ΕΡΤopen. 
Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5 και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Νύχτα είναι …θα μας φτάσει?

Πέμπτες στις 24,00
στην ΕΡΤopen με την Φάνυ Πολέμη

Εμείς τα πλάσματα της νύχτας που ζούμε και ανασαίνουμε στις μικρές ώρες τις σκοτεινές και τις αλαφροΐσκιωτες .
Εμείς που την μουσική την γευόμαστε στο μεδούλι μας βαθειά , και ύστερα την απλώνουμε στο δέρμα μας αιθέρια , 
να γαργαλάει συναισθήματα κι άλλοτε παιχνιδιάρικα να τσιγκλάει της ψυχής μας τα σκιρτήματα, 
περιμένοντας την νύχτα να βγουν
για να βρουν τροφή , 
εμείς τα νυχτοπούλια , τα ξωτικά και οι νεράιδες , ίσως ίσως και κάποια νυχτοβαμπίρια ακόμη που διψούν για όμορφες μουσικές και εξομολογήσεις , 
θα συναντιόμαστε τις Πέμπτες στις 12 τα μεσάνυχτα , φορτωμένοι με λόγια καρδιάς γραμμένα σε σελίδες λευκές , με πνοές νοτισμένες και ανάσες σκέψεων πάλλουσες , 
μεστές ήχων , μελωδιών, τριγμών και ρυθμών , 
τελετουργικά πάνω στα ραδιοκύματα αφημένες , 
για να ταξιδέψουν τα όνειρα μας που ξαγρυπνούν .
Η μαγεία του ραδιοφώνου την νύχτα , 
μας φέρνει πιο κοντά , 
εκμηδενίζοντας τις χιλιομετρικές αποστάσεις … 
χωρίς αντιστάσεις, 
ή προφάσεις , 
ανοιχτοί απείρως εις προτάσεις
και ψυχικές ανατάσεις .

Η νέα μου εκπομπή λοιπόν στην φρέσκια συνεργασία μου με τους εθελοντές εργαζόμενους στην Ertopen και www.ertopen.com ενώνοντας κι εγώ την δική μου φωνή με την δική τους για ένα ελεύθερο στην κοινωνία ραδιόφωνο θα είμαι μαζί σας κάθε Πέμπτη στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα για ένα δίωρο μουσικό σαγηνευτικό ταξίδι με λόγια καρδιάς , και άλλα παραλειπόμενα της μέρας που δεν τόλμησε να μας τα ομολογήσει και περιμένει την νύχτα της Πέμπτης για να τα εξομολογηθεί . ¨Όλα !! 
Για αυτό σας λέω:
Νύχτα είναι …
θα μας φτάσει ???


Συντονιστείτε στους 106.7 στα FM στην Αττική στην ΕΡΤopen. 
Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5 και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ertopen - radio 106,7

Σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα τέλη Δεκεμβρίου 2015, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε ώστε να παραχωρήσει στο ΤΑΙΠΕΔ το τελευταίο μετοχικό πακέτο που κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο στον Όμιλο ΟΤΕ, με σκοπό να παραχωρηθεί σε «ιδιώτη» επενδυτή, που πιθανότατα θα είναι ο βασικός μέτοχος Deutsche Telekom.

Εάν αυτό τελικά πραγματοποιηθεί, η περαιτέρω «ιδιωτικοποίηση» του Ομίλου ΟΤΕ θα σημάνει την οριστική απώλεια έκφρασης των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου στον βασικότερο τηλεπικοινωνιακό όμιλο, αλλά και γενικότερα στις τηλεπικοινωνίες στην Ελλάδα. Συνεπώς, οι ελληνική κυβέρνηση θα αδυνατεί να ασκήσει οποιαδήποτε πολιτική που σχετίζεται με την καθολική υπηρεσία, τη δυνατότητα πρόσβασης κοινωνικά ευπαθών ομάδων, απομακρυσμένων περιοχών, αλλά και την εθνική ασφάλεια.

Είναι σαφές και αυτονόητο ότι, όταν το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα έχει πια τη δυνατότητα πίεσης προς τον ΟΤΕ, προκειμένου να ασκηθεί κοινωνική πολιτική στις τηλεπικοινωνίες, τότε θα γιγαντωθεί η επιδίωξη του άμεσα βραχυχρόνιου κέρδους, ως μοναδικού κινήτρου της Διοίκησης του Ομίλου Ο.Τ.Ε. Συνεπώς, η πρόσβαση σε τεχνολογικά σύγχρονες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες θα παρέχεται αποκλειστικά και μόνο σε όσους θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το υψηλό οικονομικό τίμημα. Επειδή οι τηλεπικοινωνίες αποτελούν εισροή για το σύνολο των παραγωγικών τομέων αλλά και των κοινωνικών δραστηριοτήτων, είναι αυτονόητο ότι θα προκληθεί περαιτέρω όξυνση των οικονομικών, κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων. Επιπρόσθετα, θα ενταθούν τα φαινόμενα κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού.

Ωστόσο, ενδεχομένως ακόμα πιο σημαντικές θα είναι οι αρνητικές επιπτώσεις για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Η κρισιμότητα των τηλεπικοινωνιών στον τομέα της ασφάλειας μίας χώρας, είναι αδιαμφισβήτητη ακόμα και στη «Μέκκα» του καπιταλισμού, δηλαδή στις Η.Π.Α. Το καλοκαίρι του 2000 η DeutscheTelecom συμφώνησε με τους κύριους μετόχους της VoiceStreamWirelessCorp. (εταιρία κινητής τηλεφωνίας) τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου. Η συγκεκριμένη συμφωνία επικυρώθηκε από τα αμερικανικά δικαστήρια τον Μάιο του 2001, δηλαδή περίπου ένα χρόνο μετά, για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Η έννοια της «εθνικής ασφάλειας» στο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο έγκειται τόσο στην πρόσβαση σε «πληροφορίες» όσο και στην δυνατότητα παρεμβολών και «αποσυντονισμού». Ως εκ τούτου, έπρεπε να διερευνηθεί επαρκώς, εάν θα ήταν θεμιτό για το αμερικανικό δημόσιο να πωληθεί μια εταιρία τηλεπικοινωνιών σε φορέα που ανήκε πλειοψηφικά στο γερμανικό δημόσιο. Σημειώνεται, δε, ότι η συγκεκριμένη συμφωνία επικυρώθηκε, τελικά, πριν συμβούν τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Πολιτικές για την ασφάλεια των τηλεπικοινωνιών ακολουθούνται σε όλες τις κυρίαρχες χώρες στον κόσμο. Επιπλέον είναι κρίσιμο να εγγυάται το ελληνικό δημόσιο, το απόρρητο των επικοινωνιών, ιδιαίτερα όταν έχει προηγηθεί το σκάνδαλο παρακολούθησης πρώην πρωθυπουργού, διαμέσου ιδιώτη τηλεπικοινωνιακού παρόχου (Vodafone). Θα υπενθυμίσουμε ακόμη ότι στις 11 Ιουνίου 2013 – την αποφράδα ημέρα που η τότε κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου έκλεισε την ΕΡΤ – η διαδικασία αποσύνδεσης των ραδιοτηλεοπτικών κυκλωμάτων προς τους πομπούς αναμετάδοσης, ανατέθηκε στον ΟΤΕ και υλοποιήθηκε μέσω απομακρυσμένης πρόσβασης. Αυτό από μόνο του δείχνει τις τεράστιες και επικίνδυνες δυνατότητες που δίνει η σύγχρονη τεχνολογία στον εκάστοτε πάροχο καθολικής υπηρεσίας. Αβίαστα, λοιπόν, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι για λόγους εθνικής ασφαλείας και προστασίας του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών, η παρουσία του δημοσίου στην μετοχική σύνθεση του ΟΤΕ, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα άσκησης εθνικής πολιτικής στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.    

Η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε μία χώρα, την οποία οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν λεηλατήσει με τους κομματικούς στρατούς τους και την οδήγησαν σε καθεστώς μακροχρόνιας οικονομικής χρεοκοπίας. Αυτό, ωστόσο, δεν δίνει το δικαίωμα στην τωρινή κυβέρνηση να μετατρέψει την οικονομική εξάρτηση και χρεοκοπία, σε απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας. Ειδικά όταν έχει αποδειχθεί περίτρανα, ότι το γερμανικό δημόσιο πορεύεται με αποκλειστικό γνώμονα τα οικονομικά του συμφέροντα, ρισκάροντας την κατάρρευση της ευρωζώνης και αδιαφορώντας παντελώς για την κατάρρευση της Ελλάδας. Η απόφαση να εκποιηθεί το ύστατο 10% του ΟΤΕ, εντάσσεται στον σχεδιασμό των δανειστών να λεηλατήσουν τον δημόσιο πλούτο με αιχμή τις επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ υποδομές) με όχημα την εξυπηρέτηση του επαχθούς δημόσιου χρέους.

Θα πρέπει, λοιπόν, η σημερινή κυβέρνηση να αντιληφθεί την κρισιμότητα της συγκεκριμένης πώλησης και να την ματαιώσει οριστικά και αμετάκλητα. Έχει διατυπωθεί από πολλούς στο παρελθόν η δογματική αντίληψη ότι το «δημόσιο είναι αντιπαραγωγικό». Ωστόσο, ουδέποτε απαντήθηκε από τους απολογητές του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, από που προκύπτει ότι το δημόσιο είναι παραγωγικό ή αντιπαραγωγικό ανάλογα με τη χώρα προέλευσής του; Οι θιασώτες της αντίληψης ότι «το κράτος δεν είναι επιχειρηματίας» αποκρύπτουν ότι το Γερμανικό δημόσιο είναι ο ιδιοκτήτης της Deutsche Telekom.  

Τα Συνδικάτα του ομίλου Ο.Τ.Ε. οφείλουν να βρεθούν, αντιμέτωπα με την παρούσα πολιτική επιλογή των δανειστών και της κυβέρνησης. Θα πρέπει να ενημερώσουν και να ενεργοποιήσουν άμεσα τόσο τους εργαζομένους, όσο και το σύνολο των Ελλήνων πολιτών, για τις ιδιαίτερα επικίνδυνες συνέπειες που θα επιφέρει στην Ελλάδα, η πώληση του τελευταίου 10% των μετοχών του Ομίλου ΟΤΕ από το ελληνικό προς το γερμανικό δημόσιο.

Είναι προφανές ότι τα μειονεκτήματα και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τη εκποίηση του εναπομείναντος 10% του ΟΤΕ, δεν εξαντλούνται με την προηγούμενη επιχειρηματολογία. Σχετίζονται ποικιλοτρόπως με την ανάπτυξη της χώρας, την χάραξη κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής, τις επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων στον Όμιλο ΟΤΕ. Για όλα αυτά η Αγωνιστική Συνεργασία δεσμεύεται να επανέλθει.

Του Βαγγέλη Νάνου*

Οι προτάσεις που έχουν καταθέσει η συγκυβέρνηση, η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ για τη φορολόγηση και το ασφαλιστικό των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων έχουν προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων. Η επίθεση αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα προώθησης της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης στην ύπαιθρο, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια μεγαλοαγροτών και νέων επιχειρηματιών, με την πλήρη υποταγή των αγροτοκτηνοτρόφων στις επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα (συμβολαιακή γεωργία, κ.ά.), την εξαφάνιση των εργατο-αγροτών, τη συμπίεση και το ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων.

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες. Μετά το πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκαν συλλαλητήρια, συσκέψεις και συνελεύσεις τοπικά και πανελλαδικά. Η οργή και αγανάκτηση εκφράστηκε στην Κομοτηνή με τον αποκλεισμό του κτιρίου στο οποίο βρίσκονταν ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Αποστόλου. Μετά από τις πανελλαδικές διαδικασίες συγκροτήθηκαν και συγκροτούνται μαζικά μπλόκα σε όλη τη χώρα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και τη Νάξο!

Ο κόσμος της αγροτιάς έχει συνειδητοποιήσει ότι με τη φοροεπιδρομή και την αντιασφαλιστική επίθεση οδηγείται στο παραπέρα ξεκλήρισμα. Καταλαβαίνει ότι εκτός από την καταστροφή ενός μέρους της παραγωγής, με τα μέτρα αναπροσαρμόζεται ριζικά η υπόλοιπη παραγωγή, ενισχύοντας συγκεκριμένα κυκλώματα με προνομιακές σχέσεις με τις πολυεθνικές με κριτήριο τις ανάγκες ανάπτυξης μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, βασική κατεύθυνση της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (2014-2002) της Ε.Ε. Αυτή η πολιτική αποτελεί και την φιλοσοφία του Κ. Μητσοτάκη την οποία την διατύπωσε ωμά σε συνέντευξη σε αγροτική εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας μια μέρα πριν την εκλογή του στην αρχηγία της ΝΔ.

Αυτή η κατάσταση δεν εμφανίστηκε ξαφνικά με το ξέσπασμα της κρίσης! Είναι η κατάληξη μιας πορείας από τότε που η Ελλάδα μπήκε στην ΕΟΚ και οι αποφάσεις για την γεωργία συνδιαμορφώνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις στις Βρυξέλες . Το χτύπημα της αγροτικής παραγωγής συνεχίστηκε με την ίδρυση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου (ΠΟΕ) και σε αυτή κινούνται και πρόσφατες νέες παγκόσμιες συμφωνίες στα πλαίσια της TTIP.

Οι δυνάμεις που ηγεμονεύουν στις κινητοποιήσεις είναι η πανελλαδική πρωτοβουλία αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων (μέλη διοικήσεων συνεταιρισμών, μερίδα μεγαλοαγροτών, με ηγεμονία της ΝΔ, με ολίγον καμουφλαρισμένη Χρυσή Αυγή αλλά και μικρομεσαίων-φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων, πρώην εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ που είχαν διαφοροποιηθεί και είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο ΣΥΡΙΖΑ και πρώην ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ) και η πανελλαδική πρωτοβουλία των μπλόκων στην οποία ηγεμονεύει η ΠΑΣΥ του ΚΚΕ στην οποία συμμετέχει και άλλος κόσμος ειδικά εκεί που η ΠΑΣΥ έχει συγκροτημένες ομοσπονδίες αγροτικών συλλόγων ανά νομό, με σαφές πιο αντιΕΕ περιεχόμενο. Αξίζει πάντως να τονιστεί ότι η παρουσία νεολαίων αγροτών είναι εντυπωσιακή σε πολλά μπλόκα, μιας νέας γενιάς που τώρα κάνει τα πρώτα της βήματα στα μπλόκα και την αγωνιστική πάλη στην ύπαιθρο.

Στις δύο πρωτοβουλίες η ηγεμονία καθορίζεται κυρίως με οργανωτικούς όρους και από συμμαχίες που διαμορφώνονται σε τοπικό επίπεδο αλλά και τις σχέσεις εμπιστοσύνης με τους συνδικαλιστές που μπαίνουν μπροστά στις κινητοποιήσεις.

Κομβικό σημείο των κινητοποιήσεων είναι η 4η Φλεβάρη, ημέρα της πανεργατικής κινητοποίησης που έχουν κηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Την ημέρα αυτή, το κοινό μέτωπο φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας και αυτοαπασχολούμενων πρέπει να βουλιάξει τη χώρα συμπαρασύροντας την κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό μπλοκ. Με τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες μπροστά, κόντρα στην απόπειρα του κεφαλαίου και της κυβέρνησης να στρέψει τα διάφορα μεσαία και αυτοαπασχολούμενα στρώματα σε λογικές κοινωνικού αυτοματισμού και εμφυλίου.

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν κάνει βήματα στο συντονισμό τους και συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Σε αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να βοηθήσουν όλες οι περιφερειακές κινήσεις. Έχουν ήδη εκδοθεί δύο ανακοινώσεις, αλλά και πλαίσια πρότασης προγράμματος πάλης για κοινή δράση επιτροπών αγώνα συλλόγων και εργατικών σωματείων. Οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνουν τη μάχη να διαμορφωθούν αγωνιστικά πλαίσια τα οποία θα αμφισβητούν την πολιτική συγκυβέρνησης–Ε.Ε-ΔΝΤ και το επόμενο διάστημα θα ξεδιπλώσουν μια πανελλαδική πρωτοβουλία για την συγκρότηση «Ενωτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης αγροτοκτηνοτρόφων-αλιέων και εργαζομένων στον πρωτογενή τομέα».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποστηρίζει με όλες τις δυνάμεις της, τους αγώνες, τους στόχους πάλης και τα δίκαια αιτήματα των φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων. Παλεύει μαζί τους για: Άμεση κατάργηση της φοροληστείας, του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Φορολόγηση (με βάση το καθαρό εισόδημα και τα κέρδη) των μεγαλοαγροτών και των αγροτικών επιχειρήσεων που παίρνουν το 80% των επιδοτήσεων της ΕΕ. Ουσιαστικές αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις και μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια και στα 58 για τις αγρότισσες. Όχι στο «Μητρώο Αγροτών» και στους Συνεταιρισμούς – Επιχειρήσεις μεγαλοαγροτών. Προστασία του εισοδήματος των φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων με κατώτερες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, έργα υποδομής, δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση. Πλήρη – δημόσια ασφάλιση της παραγωγής τους, άμεση αποζημίωση πληγέντων από καταστροφές. Ισοτιμία δικαιωμάτων των εργαζομένων της υπαίθρου, ανεξαρτήτως χρώματος, έθνους και θρησκείας. Άμεση απαλλοτρίωση – χωρίς αποζημίωση όλης της μεγάλης αγροτικής και εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας, παραχώρησή της για συνεταιριστική παραγωγή. Όχι στα μεταλλαγμένα προϊόντα, σπόρους, οργανισμούς και στα «μαϊμού οικολογικά» αγροτικά προϊόντα.

Η πανελλαδική επιτροπή αγροτοδιατροφικού τομέα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε πραγματικά «μπλόκα αγώνα», σε παλλαϊκό ξεσηκωμό και τους φτωχομεσαίους αγρότες σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, τους ανέργους και την νεολαία για την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ. Για τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση – κρατικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας του αγροτοδιατροφικού τομέα. Για την έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ και την ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις. Για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με ουσιαστική κρατική ενίσχυση. Για ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων και κεντρικό σχεδιασμό της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες (όχι τις ανάγκες της χωματερής και του κέρδους), τη κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, ενάντια στη διπλή εκμετάλλευση αγρότη και καταναλωτή. Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, για να επιβάλλουμε με τα δικά μας όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης, τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

*Γεωπόνος, μέλος της γραμματείας της πανελλαδικής επιτροπής αγροτοδιατροφικού τομέα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δημοσιεύθηκε στο Πριν, 24.01.2016

Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα Τετάρτη 27-1-2016

08.00-09.30   Σύνδεση με Ραδιοφωνικό Σταθμό Εργατικού Κέντρου Εύβοιας Δημ. Μπατσακούτσας
09.30-10.00   Μουσική εκπομπή

Αλληλεγγύη στην Η.Δ. - STOP στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας! :

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΗΣ

Το σπίτι της Η.Δ. βγαίνει στο σφυρί από την ALPHABANK 

27 Ιανουαρίου Τετάρτη 15:00- 17:00

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
Βασιλέως Γεωργίου Χαλάνδρι, Αθήνα

Τώρα που σταμάτησε η απεργία των συμβολαιογράφων (την Τρίτη αποφασίζουν οριστικά), οι πλειστηριασμοί ξαναρχίζουν.
Όπως αποτρέψαμε με τη φυσική μας παρουσία τον πλειστηριασμό του σπιτιού της Ρ.Κ., έτσι να ξανακαταφέρουμε για το σπίτι της Η.Δ. 

Η Η.Δ, είναι αγαπημένη συντρόφισσα και φίλη, πανταχού παρούσα στους αγώνες, με δυναμισμό, συνθετική ικανότητα και ενωτικό πνεύμα. Μια γυναίκα που με τον αγώνα της έχει εγγυηθεί για χιλιάδες κόσμο. Ήρθε η σειρά μας να εγγυηθούμε ότι δε θα χάσει το σπίτι της, στο οποίο σημειωτέον διαμένει με τις δύο κόρες της.

Και δεν είναι θέμα ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, αλλά ΧΡΗΣΙΚΤΗΣΙΑΣ.
Όταν ένας άνθρωπος μένει σε ένα σπίτι πέντε και δέκα και τριάντα χρόνια, δε θα πρέπει να έχει δικαίωμα να τον βγάλει από εκεί κανείς και για κανέναν λόγο.

Να υψώσουμε όλοι μαζί το ανάστημά μας απέναντι στην καταστροφή των ζωών μας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΔΕΡΦΟΣΥΝΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ή εμείς ή αυτοί !

___________________________

“Ο πιο ευτυχισμένος -είτε βασιλιάς είτε χωριάτης- είναι αυτός που βρίσκει γαλήνη στο σπίτι του.”
(Βόλφγκανγκ Γκαίτε)

Το ρητό που ξεκινά αυτό το κείμενο είναι ακριβώς αυτός ο άγραφος νόμος ο οποίος εγγυάται το δικαίωμα κάθε όντος στο να έχει μια κατοικία που να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του αλλά και στο απαραβίαστο αυτής. 
Το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες). 

Αρκετές φορές θα έχετε ίσως ακούσει ή διαβάσει ότι οι αναρχικοί στοχεύουν στη κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Αυτό όμως απέχει έτη φωτός από τη βρώμικη προπαγάνδα της αυτοκρατορίας του χρήματος ότι: “οι αναρχικοί - κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια”. Λέγοντας “κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας” δεν εννοούμε τίποτε περισσότερο από την απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας από τα χέρια των λίγων και τον ισότιμο διαμοιρασμό της στα χέρια όλων. Σαν άνθρωποι που παλεύουμε για την ελευθερία θεωρούμε σαν απαραίτητο συστατικό κάθε ανθρώπου να διαθέτει ένα καταφύγιο όπου θα απολαμβάνει τη θαλπωρή του και η ελεύθερη απόλαυση μιας κατοικίας περιλαμβάνει την ελεύθερη παροχή της άνευ οποιουδήποτε χρηματικού αντιτίμου.

Η κατοικία δεν είναι ιδιοκτησία με την άποψη της οικονομικής συσσώρευσης. Συγκεκριμενοποιεί έναν χώρο όπου η ευχαρίστηση να είσαι με τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, τους συγγενείς σου και τους φίλους σου συναντά την απόλαυση μίας ελεύθερης ζωής γεμάτη φιλοξενία έξω από τη μάταιη έγνοια του χρήματος. 
Ένας άνθρωπος που πεθαίνει από ασιτία, που έχει ισοπεδωθεί από τη φτώχεια και που φτάνει σε σημείο να πεθαίνει άστεγος από το κρύο και την πείνα ή βλέπει όσους αγαπάει να υποφέρουν το ίδιο, αλλά δεν μπορεί να τους βοηθήσει, δεν είναι ελεύθερος. Αυτός ο άνθρωπος είναι σκλάβος.

περισσότερα εδώ  Αλληλεγγύη στην Η.Δ. - STOP στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας!

Στην προκήρυξη 4ωρης στάσης εργασίας την Τετάρτη 27 Γενάρη, από 09:00πμ.-13:00μ.μ., προχώρησε το ΝΤ Άρτας της ΑΔΕΔΥ, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα ΝΠΔΔ και τους ΟΤΑ του νομού Άρτας, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των επιστημόνων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών κατά του νέου ασφαλιστικού. Η στάση θα πραγματοποιηθεί προκειμένου να διευκολυνθεί η συμμετοχή των εργαζομένων στις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις αποκλεισμού του Δημαρχείου και της ΔΟΥ Άρτας, με κεντρικό αίτημα να μην κατατεθεί για ψήφιση το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Σύσκεψη φορέων το περασμένο Σάββατο

Το Σάββατο 23 Γενάρη, στα γραφεία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Άρτας Φιλιππιάδας, πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη όλων των παραγωγικών, αγροτο-κτηνοτροφικών, επαγγελματικών, επιστημονικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων του νομού Άρτας. Στην σύσκεψη παραβρέθηκαν και εκπρόσωποι φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α' και Β' βαθμού.

Από τη σύσκεψη, όπως υπογραμμίζεται στη σχετική ενημέρωση, «διαπιστώθηκε η βούληση όλων των φορέων για δυναμική, αποφασιστική και κοινή αντίδραση κι αντίσταση απέναντι στα αντι-ασφαλιστικά σχέδια που προτείνονται και που κατεδαφίζουν πλήρως την Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρας μας, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ παράλληλα υπονομεύουν κι οποιαδήποτε προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας κι επιβίωσης του λαού και του τόπου».

Στη σύσκεψη αποφασίστηκε:

• Συγκρότηση Συντονιστικού, αντιπροσωπευτικού από όλους τους φορείς που συμμετέχουν.
  
  
• Κοινή δράση και συντονισμός των κινητοποιήσεων τόσο σε επίπεδο νομού αλλά και συνολικότερα.
  
  
• Κοινό ψήφισμα, που θα αποσταλεί στους βουλευτές του νομού και στον Πρωθυπουργό μαζί με αίτημα για συνάντηση μαζί του, ειδικά αφού έλκει την καταγωγή του από το Αθαμάνιο Άρτας.
  
  
• Την Τρίτη 26 Γενάρη 2016, στις 1:30 το μεσημέρι κοινή συνέντευξη τύπου στα Γραφεία του Αγροτικού Συνεταιρισμού.
  
  
• Την Τετάρτη 27 Γενάρη 2016, αποκλεισμός της ΔΟΥ Άρτας και του Δημαρχείου Άρτας από τις 9 το πρωί και συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από αυτές τις δυο υπηρεσίες στην Περιφερειακή Οδό Άρτας.
  
  
• Συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 30 Γενάρη στη Θεσσαλονίκη.
  
  
• Συντονισμός κοινών δράσεων στην πορεία προς την μεγάλη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη 2016.
  
  

«Καλούμε τον κόσμο της δουλειάς, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες, τους αγρότες, τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες , όλο τον Αρτινό Λαό να συμμετέχει ενεργά στις κινητοποιήσεις και να πορευτούμε μαζί, δυναμικά και συντονισμένα σ΄αυτόν τον κοινό αγώνα επιβίωσης. Παλεύουμε όλοι μαζί και θα νικήσουμε! Αυτό το σχέδιο θα μείνει στα χαρτιά!», αναφέρεται στη σχετική απόφαση του Συντονιστικού των φορέων.

Το Συντονιστικό των Φορέων

• Αγροτικός Συνεταιρισμός Άρτας- Φιλιππιάδας
  
  
• Σύλλογος Κτηνοτρόφων Άρτας
  
  
• Πτηνοτρόφοι νομού Άρτας
  
  
• Μελισσοκομικός Σύλλογος Άρτας
  
  
• Εμπορικός Σύλλογος Άρτας
  
  
• Τεχνικό Επιμελητήριο – Τμήμα Ηπείρου και Νομαρχιακή Επιτροπή Άρτας
  
  
• Ιατρικός Σύλλογος Άρτας
  
  
• Δικηγορικός Σύλλογος Άρτας
  
  
• Ένωση Φοροτεχνικών – Λογιστών Άρτας Φιλιππιάδας
  
  
• Νομαρχιακό Τμήμα Άρτας της ΑΔΕΔΥ
  
  
• Σωματείο Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων
  
  

ΨΗΦΙΣΜΑ

---

Σήμερα Σάββατο 23 Γενάρη 2016,οι παραγωγικοί, αγροτο-κτηνοτροφικοί, επαγγελματικοί, επιστημονικοί, συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί φορείς του νομού Άρτας, σε κοινή σύσκεψη που πραγματοποιήσαμε με θέμα την πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, καταλήξαμε στα ακόλουθα:

1. Η πρόταση αυτή κατατέθηκε αιφνιδιαστικά και χωρίς καμιά καταγραφή των απόψεων των ασφαλισμένων ,των παραγωγικών, κοινωνικών, επαγγελματικών κι επιστημονικών φορέων της χώρας.

2. Αυτή η πρόταση ΔΕΝ γίνεται αποδεκτή ΟΥΤΕ σαν βάση συζήτησης.

3. Απαιτούμε την ΑΜΕΣΗ απόσυρση της και την έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση.

4. Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους επιστήμονες , τους μισθωτούς, ενάντια στην αλλαγή του χαρακτήρα της ασφάλισης και της μετατροπής του από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό και στην ενοποίηση των ταμείων σε ένα.

5. Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί για να αποτρέψουμε την καταστροφή των παραγωγικών τάξεων της χώρας που συνεπάγεται και την καταστροφή κι υπονόμευση οποιασδήποτε προσπάθειας παραγωγικής ανασυγκρότησης υπέρ του λαού και του τόπου.

6. Θα συμμετέχουμε σύσσωμοι στις κινητοποιήσεις και θα οργανώσουμε όλοι μαζί τον αγώνα απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

7. Καλούμε όλους τους Αρτινούς πολίτες κι όλο το λαό να συμπαρασταθεί και να συμμετέχει ενεργά στις κινητοποιήσεις και στα συλλαλητήρια καθώς και στην γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη 2016.

8. Καλούμε τους βουλευτές του νομού Άρτας και τον πρωθυπουργό της χώρας που είναι και πατριώτης μας, να ταχθούν με τα συμφέροντα του λαού και να μην συνεργήσουν στην καταστροφή του. Να αποσυρθεί η πρόταση ΤΩΡΑ.

9. Δηλώνουμε ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι τέλους και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες διαμορφωθούν στο μέλλον.

Άρτα, 23 Γενάρη 2016





ergasianet

Τρίτη 26 Ιανουαρίου:SELANIK 5 «στο καφέ αμάν, ωχ κι αμάν αμάν»

Την Τρίτη 26 Ιανουαρίου, στις 22.30΄, στο «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης», θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε μουσικές της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, από μουσικούς που αγαπούν την ανατολίτικη μουσική και ταυτίζουν την πορεία τους με το σμυρναίικο και τούρκικο ύφος.

Συμπράττουν επί σκηνής: Δέσποινα Αποστολίδου-φωνή/κρουστά, Δημήτρης Βασιλειάδης-κανονάκι, Κώστας Παπαγιαννίδης-ούτι, Παναγιώτης Κρεμμαστός-βιολί, Λουκάς Μεταξάς-κρουστά.Είσοδος: τραπέζι: 5 ευρώ/άτομο, μπαρ: 3 ευρώ/άτομο.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου: Αφιέρωμα στον Γιώργο Παπασιδέρη

Ο Παναγιώτης Λάλεζας και το «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης», την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, στις 22.30΄, τιμούν την προσφορά του σπουδαίου συνθέτη, στιχουργού και ερμηνευτή Γιώργου Παπαϊσιδώρου ή Παπασιδέρη στην παραδοσιακή μας μουσική, με μια γιορτή του δημοτικού τραγουδιού, στην οποία συμμετέχουν ο Θοδωρής Τασούλας-κλαρίνο, ο Κώστας Μήτσιος-λαούτο, ο Βασίλης Αθανασιάς-βιολί και ο Ανδρέας Παππάς-κρουστά.

Στον Παπασιδέρη (1902-1977), οφείλουμε την καταγραφή και, συνεπώς, τη διάσωση δεκάδων δημοτικών μας τραγουδιών. Επίσης, του οφείλουμε την ανακάλυψη και ανάδειξη μουσικών όπως ο Γιώργος Κόρος, ο Γιάννης Βασιλόπουλος, η Σοφία Κολλητήρη, η Τασία Βέρρα κ.ά. Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το 1928, ήταν ένας αμανές («έχω πολλά παράπονα / στο στήθος μου γραμμένα / πότε θα ‘ρθεί αυτή η στιγμή / να στα πω ένα- ένα»), το οποίο συμπεριλαμβανόταν στον πρώτο του δίσκο, που κυκλοφόρησε το 1929.

Είσοδος: Τραπέζι: menu από 20,00 ευρώ/άτομο ή εισιτήριο 5,00 ευρώ/άτομο συν ελάχιστη κατανάλωση 15,00 ευρώ/άτομο.

Μπαρ: είσοδος 3,00 ευρώ/άτομο.
Πληροφορίες menu στον σύνδεσμο:http://www.peran.gr/menu/menu-prosfores



Πέμπτη 28 Ιανουαρίου:Ηρακλής Βαβάτσικας «συνομιλία με τον Αντώνη Αμιράλη»

-το ακορντεόν στην ελληνική μουσική-



Η Πέμπτη 28 Ιανουαρίου, στο «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης», στις 22.30΄,είναι κι αυτή αφιερωμένη στο ακορντεόν ως σολιστικό όργανο της λαϊκής ορχήστρας, με μια σόλο παρουσίαση ορχηστρικών κομματιών, στο πρώτο μέρος, και τραγουδιών, στο δεύτερο, από τον δεξιοτέχνη του ακορντεόν και συνθέτη Ηρακλή Βαβάτσικα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι βασισμένο στην πρώιμη περίοδο του ρεμπέτικου, αλλά και την πρώτη περίοδο που ηχογραφήθηκε το ρεμπέτικο από τις φωνογραφικές εταιρίες που προσέτρεξαν στην Αθήνα από Ευρώπη και Αμερική για να καταγράψουν ένα καινούργιο, πλούσιο σε ηχοχρώματα και ρυθμούς είδος την εποχή εκείνη.Τον συνοδεύει στο τραγούδι και την κιθάρα ο Κώστας Καλαφάτης.

Πρόκειται για μια πρόταση του Ηρακλή Βαβάτσικα, που αγκαλιάστηκε από το «Πέραν», και αφορά στην παρουσίαση από σύγχρονους σολίστες του ακορντεόν, διαφορετικών προγραμμάτων ο καθένας, με κοινό σημείο αναφοράς τη «θέση» του οργάνου στην ορχήστρα. Δηλαδή, προγράμματα επικεντρωμένα σε μουσικές και τραγούδια όπου το κυρίαρχο σολιστικό όργανο της λαϊκής ορχήστρας θα είναι το ακορντεόν, όπως τότε, την περίοδο 1920-1932, που το μπουζούκι εξέλειπε σαν κυρίαρχο σολιστικό όργανο της λαϊκής ορχήστρας και πρωταγωνιστούσαν, κυρίως, το βιολί, το μαντολίνο και η αρμόνικα, που μεσουρανούσε επί 30 χρόνια ως λαϊκό όργανο στην Ελλάδα, πριν αντικατασταθεί από το ακορντεόν. Η ιδέα αυτή του Ηρακλή Βαβάτσικα βασίζεταιστη μελέτη του σχετικά με τη «θέση» της αρμόνικας στη μουσική της περιόδου 1920-1932 και, ιδιαίτερα, στον προπολεμικό μουσικό Αντώνη Αμιράλη, ή αλλιώς «Παπατζή».

Ο Αντώνης Αμιράλης γεννήθηκε το 1896 στο Κορδελιό της Σμύρνης και ήταν συνθέτης, στιχουργός και ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες δεξιοτέχνες της αρμόνικας, ο οποίος είναι άγνωστος στον κόσμο. Είχε ηχογραφήσει 68 ορχηστρικά κομμάτια, εκ των οποίων τα 25 είναι γνωστά, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται σε χέρια συλλεκτών. Ήταν μουσικός μιας εποχής που οι συνθέτες με τους οργανοπαίχτες, τους στιχουργούς, τους τραγουδιστές είναι όλοι ένα, όταν το δημοτικό τραγούδι μεταλλάσσεται στην πρώτη του –καταγεγραμμένη, τουλάχιστον- ρεμπέτικη μορφή. Αυτή η εποχή ουσιαστικά «εκπαιδεύει» την επόμενη γενιά του ρεμπέτικου, που όλοι γνωρίζουμε και έχει περάσει πια στο DNA μας, τον Μάρκο, τον Τσιτσάνη κτλ. Οι νέοι μουσικοί που ήρθαν από τη Σμύρνη έδωσαν την αισθητική πλευρά αυτής της μουσικής. Η συγκεκριμένη μελέτη του Ηρακλή Βαβάτσικα αποσκοπεί στην ανάδειξη ενός ρεπερτορίου, το οποίο ήταν κρυμμένο σε συρτάρια συλλεκτών.

Αφιερωμένες  -και αφοσιωμένες- βραδιές, λοιπόν, στην, παρεξηγημένα χαμένη στο χρόνο, αρμόνικα και την τεχνική του μουσικού θρύλου και βιρτουόζου Αμιράλη, ο οποίος μπόρεσε να περικλείσει, αλλά και να αναπτύξει τα κυρίαρχα μουσικά μοτίβα της εποχής εκείνης και να δημιουργήσει, ταυτόχρονα, έναν δικό του κώδικα παιξίματος στα κουμπιά του, εκφράζοντας με ένα συναρπαστικό τρόπο τη μουσική της εποχής του.

Είσοδος: 3,00 ευρώ/άτομο.



Παρασκευή 29 Ιανουαρίου:Γιώργος Ξηντάρης - Κατερίνα Τσιρίδου

        «γκελ, γκελ, καϊξή»

Από την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου, και κάθε Παρασκευή, στις 23.00΄, στη σκηνή του «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης» σμίγουν δυο εξαιρετικοί κι αγαπημένοι καλλιτέχνες, ο αυθεντικός κι ανεπηρέαστος από τάσεις και μόδες Γιώργος Ξηντάρης και η μελωδική και γνήσια Κατερίνα Τσιρίδου, για να μας παρασύρουν σε ένα μουσικό ταξίδι σε ρεμπέτικα και λαϊκά μονοπάτια, με τραγούδια που δε χορταίνουμε να ακούμε και να χορεύουμε. Μαζί τους ο Αντώνης και ο Θοδωρής Ξηντάρης (μπουζούκι-φωνή) και ο Νίκος Πρωτόπαπας (κιθάρα-φωνή).

Είσοδος: Τραπέζι: menu από 20,00 ευρώ/άτομο ή εισιτήριο 5,00 ευρώ/άτομο συν ελάχιστη κατανάλωση 15,00 ευρώ/άτομο.

Μπαρ: είσοδος 3,00 ευρώ/άτομο.
Πληροφορίες menu στον σύνδεσμο:http://www.peran.gr/menu/menu-prosfores



Σάββατο 30 Ιανουαρίου:Έλληνες και Τούρκοι στο καφέ αμάν του «Πέραν»



Από το Σάββατο 7 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 22.30΄, η γνωστή ορχήστρα του «Πέραν», «Έλληνες και Τούρκοι», επιστρέφει ανανεωμένη για να μας χαρίσει αξέχαστες βραδιές με ήχους και μουσικές Δύσης και Ανατολής, προσφέροντας ουσιαστική διασκέδαση και ψυχαγωγία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μικρασιάτικα, τούρκικα, ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά τραγούδια, «δένοντας» αρμονικά το μπουζούκι με το κανονάκι, το λαούτο και το σάζι, την ελληνική γλώσσα με την τουρκική. Οι δεξιοτέχνες μουσικοί της ορχήστρας του καφέ αμάν της πόλης συνυφαίνουν ένα πολύχρωμο μουσικό χαλί, αποδεικνύοντας πως η μουσική δεν έχει σύνορα.

Την ορχήστρα αποτελούν οι: Ροδή Γκιούλ-τραγούδι, Παναγιώτης Μπαρμπερίου-τραγούδι/τζουράς, Σπύρος Γκούμας–μπουζούκι, Ανθούλα Μίχου-τραγούδι, Ορέστης Μαυρόπουλος–βιολί, Στέλιος Βαρβέρης–ούτι/κιθάρα, Λουκάς Μεταξάς-κοντραμπάσο, Ανδρέας Νιάρχος –κρουστά.

Είσοδος: Τραπέζι: menu από 20,00 ευρώ/άτομο ή εισιτήριο 5,00 ευρώ/άτομο συν ελάχιστη κατανάλωση 15,00 ευρώ/άτομο.

Μπαρ: είσοδος 3,00 ευρώ/άτομο.
Πληροφορίες menu στον σύνδεσμο:http://www.peran.gr/menu/menu-prosfores



Κυριακή 31 Ιανουαρίου: ο Βαγγέλης Κορακάκης στο «Πέραν»

Τον συνθέτη, στιχουργό και ερμηνευτή Βαγγέλη Κορακάκη φιλοξενεί στη σκηνή του το «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης» την Κυριακή 31 Ιανουαρίου, στις τρεις το μεσημέρι. Θα μας πει τραγούδια δικά του, αλλά και πολλά από τα καλύτερα λαϊκά άλλων δημιουργών. Μαζί του ο Βασίλης Κορακάκης (μπουζούκι-τραγούδι), η Ανατολή Μαργιόλα (τραγούδι), ο Αλέξανδρος Καμπουράκης (ακορντεόν) και ο Γιώργος Φουντούκος (κιθάρα).

Ο Βαγγέλης Κορακάκης γεννήθηκε στην Καισαριανή. Ήταν εννιά χρονών όταν πρωτοήρθε σε επαφή με το μπουζούκι. Από τότε συνεργάστηκε με τους περισσότερους από τους πιο σημαντικούς μουσικούς και τραγουδιστές, κυκλοφόρησε πολλούς προσωπικούς δίσκους, εμφανίστηκε ζωντανά σε μουσικές σκηνές, συναυλίες, στην τηλεόραση. Και δεν έπαψε ποτέ να αποδεικνύει με το έργο του την αγάπη του για το λαϊκό τραγούδι: «Εμείς δεν έχουμε τη σπουδαία τεχνολογία. Εκείνο που έχουμε εμείς, είναι ο λαϊκός μας πολιτισμός…», είχε πει σε μια συναυλία στην Σέριφο.

Είσοδος: Τραπέζι: menu από 20,00 ευρώ/άτομο ή εισιτήριο 5,00 ευρώ/άτομο συν ελάχιστη κατανάλωση 15,00 ευρώ/άτομο.

Μπαρ: είσοδος 3,00 ευρώ/άτομο.
Πληροφορίες menu στον σύνδεσμο:http://www.peran.gr/menu/menu-prosfores


Κρατήσεις: 210-25.33.896

Οι μεγάλες στρατηγικές αποτελούνται, πάντα, από μια σειρά ξεχωριστών δράσεων και η τελική εικόνα γίνεται αντιληπτή μόνο όταν όλα τα επιμέρους κομμάτια μπουν στη σωστή θέση του παζλ. Ο διαχωρισμός σε ξεχωριστές πρωτοβουλίες στρέφει την προσοχή σε ήσσονος σημασίας ζητήματα, έτσι ώστε η κύρια στρατηγική να μην υπόκειται σε δημόσιο ή κοινοβουλευτικό έλεγχο. Οι μεγάλες και υπερεθνικές στρατηγικές, έχουν επίσης το πλεονέκτημα να μην περιορίζουν τη συζήτηση μόνο σε επιμέρους αλλά και σε συγκεκριμένα τοπικά ζητήματα στο εσωτερικό κάθε χώρας. Έτσι το βασικό στρατηγικό σχέδιο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, διότι δεν φανερώνεται, δεν υπόκειται σε συζήτηση και υπερβαίνει τα όρια των εθνικών αρμοδιοτήτων. Έτσι παραμένει απόλυτα έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο.



Ένα από αυτά τα μεγάλα στρατηγικά σχέδια που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια αφορά στο μετασχηματισμό του κοινωνικού κράτους και της αγοράς εργασίας στην Ευρώπη. Η αλλαγή πορείας κηρύχθηκε είκοσι χρόνια πριν από τον ΟΟΣΑ: το πέρασμα από την κρατική παρέμβαση για την προώθηση της πλήρους «απασχόλησης» στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές για την προώθηση της πλήρους «απασχολησιμότητας». Αριστερά και δεξιά σε όλες τις χώρες, χωρίς διάκριση, στην Ιταλία και στην Ευρώπη, κόπτονται για να εφαρμόσουν τη νέα λογική. Όπως όλες οι μεγάλες στρατηγικές, έτσι κι αυτή αποτελείται από μια ακολουθία ειδικών μέτρων και έχει ένα συγκεκριμένο μοντέλο αναφοράς.

Το πρώτο σημείο αφορά στη συγκράτηση των μισθών. Είναι σημαντικό το επίπεδο των μισθών να είναι χαμηλό για να παραμένει ανταγωνιστικό το παραγωγικό σύστημα. Η ανάγκη να είμαστε ανταγωνιστικοί και να σφίξουμε τα ζωνάρια σε περιόδους κρίσης είναι οι τυπικές δικαιολογίες για να γίνει αποδεκτή αυτή η συγκράτηση. Όπως όλοι γνωρίζουμε η ανάγκη αυτή γίνεται πιο επιτακτική όταν δεν είναι διαθέσιμος ο μηχανισμός της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Με άλλα λόγια, η σταθερή ισοτιμία επιβάλει την ευελιξία στους μισθούς. Με το ευρώ αποφασίσαμε να αντικαταστήσουμε την συναλλαγματική ισοτιμία, τον μηχανισμό ρύθμισης των εξωτερικών ανισορροπιών, με τις απολύσεις και τις μειώσεις των μισθών. Η μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα μπορεί να γίνει με διάταγμα (σε πραγματικούς όρους για τη μείωση των μισθών αρκεί και μόνο το πάγωμα σε ονομαστικούς όρους, όπως συχνά συμβαίνει), στον ιδιωτικό τομέα χρησιμοποιείται η αποκέντρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επίπεδο επιχείρησης. Με αυτόν τον τρόπο η διαπραγματευτική δύναμη των μεμονωμένων εργαζομένων μειώνεται δραστικά. Η μείωση των μισθών, σε γενικές γραμμές, διευκολύνεται από την αυξημένη πιθανότητα απόλυσης και την αύξηση του ανταγωνισμού για μια θέση εργασίας.

Μετά ακριβώς έρχεται το γνωστό θέμα της ευελιξίας, την ευελιξία στην έξοδο εννοείται, όπως ονομάζεται στην τεχνική γλώσσα η δυνατότητα εύκολης απόλυσης. Πρόκειται για τη δραστική μειώσει του συστήματος νομικής προστασίας που καθιστά δύσκολη την απόλυση ενός εργαζομένου. Πώς είναι δυνατό να γίνεται αποδεκτό κάτι τέτοιο; Στην αρχή πλήττεται μια κατηγορία, και μετά ξεσπά ο κλασικός πόλεμος μεταξύ φτωχών: δημόσιος τομέας έναντι του ιδιωτικού, οι νέοι κατά των ηλικιωμένων, οι γυναίκες έναντι των ανδρών, βοράς από νότου, ανατολής ή δύσης, ανάλογα με τη χώρα. Η αιτιολογία που συνοδεύει το μέτρο αυτό κάνει συνήθως αναφορά σε ζητήματα δικαιοσύνης, νεωτερικότητας, και μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας σε περιόδους κρίσης.

Στην Ιταλία χρειάστηκε χρόνος, αλλά στο τέλος, μετά από πολλές προσπάθειες το άρθρο 18 καταρρίφθηκε. Ο νόμος Jobs Act έχει ουσιαστικά - αν και όχι επίσημα – εξαφάνισε την έννοια της συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, δεδομένου ότι αυτό το είδος της σύμβασης έχει χάσει όλες τις προστασίες που ουσιαστικά τον καθιστούσαν τέτοιο. Τιμωρώντας έτσι αυστηρά μέρος των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, μετά ήταν εύκολο να πειστούν ότι η ευθύνη βαρύνει τους άλλους, εκείνους του δημοσίου τομέας που χαίρουν περισσότερης προστασίας. Έτσι λοιπόν κι αυτοί με τη σειρά τους φωνάζουν για να αρθούν τα «προνόμια» του δημόσιου τομέα. Με αυτόν τον τρόπο σιγά, σιγά εδραιώνεται η ευελιξία στην έξοδο για όλους. Για παράδειγμα, στη χώρα μοντέλο για τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, την Ισπανία, τώρα πια το 28% των νέων συμβάσεων έχουν διάρκεια μικρότερη των 7 ημερών: πρόσληψη, τη Δευτέρα το πρωί, την απόλυση, την Παρασκευή το βράδυ, και ξανά από την αρχή την επόμενη Δευτέρα .

Ο τρίτος ακρογωνιαίος λίθος είναι η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού. Αμέσως μετά την απόλυση, οι άνεργοι- οι εν δυνάμει εργαζόμενοι είναι ακόμα χρήσιμοι αλλού, γι 'αυτό είναι ωφέλιμο να διευκολυνθεί η μετάβαση τους σε περιοχές όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει ένας τέλειος συντονισμός των δημοσίων υπηρεσιών για την απασχόληση, δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί μια από τις προτεραιότητες σε όλες σχεδόν τις χώρες. Οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης, από κέντρα της σύνδεσης της προσφοράς και της ζήτησης σε τοπικό επίπεδο, θα πρέπει να γίνουν οι κόμβοι ενός μεγάλου ευρωπαϊκό δικτύου που θα επιτρέπει την ταχεία αναδιάταξη της εργασίας από χώρα σε χώρα εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Και εδώ η αιτιολογία είναι απλή: περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και περισσότερες ευκαιρίες εργασίας για όσους δεν την έχουν πια.

Το τέταρτο σημείο, επίσης πολύ σημαντικό, είναι η διατήρηση ή η δημιουργία δεξιοτήτων ικανών να κάνουν «απασχολήσιμους» τους ανέργους - εν δυνάμει εργαζομένους. Κανείς δεν θέλει έναν υπάλληλο ο οποίος μετά από χρόνια αδράνειας δεν είναι πλέον σε θέση να χρησιμοποιήσει τα νέα μηχανήματα ή συστήματα, επειδή δεν είναι ενημερωμένος τεχνολογικά. Θα πρέπει να τους εκπαιδεύσει, προφανώς χωρίς να τους χρηματοδοτεί την εξέλιξη των σπουδών, κάτι που θα μπορούσε να τους επιτρέψει ένα ποιοτικό άλμα στην αγορά εργασίας, αλλά, αντίθετα, προσπαθεί να ενημερώσει τις τεχνικές και επαγγελματικές δεξιότητες που τους καθιστούν έτοιμους για χρήση: να γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιήσουν πιο σύγχρονες τεχνολογίες και μηχανήματα προσφάτως εισαχθέντα στην εταιρεία. Εννοείται, αυτό το είδος των δράσεων παρουσιάζονται ως μέτρα υπέρ των ανέργων για την ανάπτυξη χρήσιμων δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται ότι το σύνολο του ενεργού πληθυσμού θα εκπαιδεύονται ακόμη και σε περιόδους ανεργίας και θα είναι πάντα διαθέσιμο για τις ανάγκες της παραγωγής.

Το οικοδόμημα αυτό, ωστόσο, δεν μπορεί να σταθεί όταν οι άνθρωποι παραμένουν άνεργοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, ή αν οι συμβάσεις είναι τόσο σύντομες και οι περίοδοι εργασίας δεν είναι ικανές να διασφαλίσουν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης. Εδώ κάπου μπαίνει στη θέση του το βασικό κομμάτι του παζλ: το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Θα πρέπει να είναι πραγματικά «ελάχιστο», υπό την έννοια της μη δημιουργίας αντικινήτρου για την αποδοχή οποιαδήποτε θέσης, ακόμα και της λιγότερο ελκυστικής. Θα πρέπει πάντα να «τελεί υπό την αίρεση», ότι δηλαδή θα ανακαλείται, αμέσως, σε περίπτωση απόρριψης της προσφοράς ή έλλειψης παρακολούθησης προγράμματος επαγγελματικής ενημέρωσης. Και τότε ο άνεργος πρέπει να είναι πάντα διαθέσιμος στο γραφείο εύρεσης εργασίας, ποινή η στέρηση του δικαιώματος στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Δεν χρειάζονται μεγάλες ικανότητες για να «πουλήσεις» το ελάχιστο εισόδημα ως μια σημαντική κοινωνική κατάκτηση. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά το χαρακτηρίζει ως εργαλείο ενός πλαισίου πολύ πιο αντιδραστικού, είναι το σύνολο των προϋποθέσεων που συνδέονται με αυτό. Θα ήταν τελείως διαφορετικό πράγμα να αμείβεται η εργασία δίκαια, σύμφωνα με την παραγωγικότητά της και να εξασφαλίζει έναν αξιοπρεπή κατώτατο μισθό σε όλους. Όπως θα ήταν εντελώς διαφορετικό να δημιουργηθεί ένα δημόσιο σύστημα «απασχόληση έσχατης ανάγκης»(1). Όλο αυτό θα έδινε στον εργαζόμενο αυτονομία, αξιοπρέπεια και διαπραγματευτική ισχύ που θα καθιστά λιγότερο ευάλωτο σε εκβιασμούς. Η διαφορά μεταξύ κατώτατου μισθού και κατώτατου μισθού δεν είναι απλά ένα σημασιολογικό ζήτημα, αντιθέτως πρόκειται για τη διαφορά μεταξύ αξιοπρέπειας και εξάρτησης, μεταξύ ελευθερίας και σκλαβιάς.

Το επιστέγασμα σε αυτό το νέο μοντέλο κοινωνικού κράτους αποτελείται από την ατέρμονη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, επανέρχεται συχνά πυκνά στο προσκήνιο. Ο λόγος της επανεμφάνισή του είναι η βούληση για μια σταδιακή μετάβαση σε μια ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού συστήματος, μειώνοντας ολοένα και περισσότερο το δημόσιο χαρακτήρα του ωσότου ο πολίτης να μην έχει άλλη επιλογή. Στο νέο μοντέλο του κοινωνικού κράτους το κόστος της στήριξης του εργαζομένου αξίζει όσο αυτός είναι σε παραγωγική ηλικία και μπορεί να είναι χρήσιμος, από εκεί και μετά αποτελεί βαρίδιο. Για το λόγο αυτό προτιμάται η μείωση των συνταξιοδοτικών αυξάνοντας ταυτόχρονα τις δαπάνες στην επαγγελματική κατάρτιση και την στήριξη των ανέργων. Όποιος έχει τη δυνατότητα θα συσσωρεύει για να μπορεί να συντηρείται και μετά - όποιος δεν θα τα καταφέρνει, όταν σταματήσει να εργάζεται θα μεταναστεύει εκεί όπου η ζωή είναι φθηνότερη ή θα καταλήξει στη φτώχεια. Έτσι μειώνεται το κόστος στον δημόσιο τομέα, που αποτελεί πια απαίτηση και από εκείνους που θα είχαν συμφέρον να μην συμβεί.

Αυτές είναι οι επιμέρους πρωτοβουλίες, τις οποίες παίρνοντάς τες ξεχωριστά μπορεί να είναι αποδεκτές και δικαιολογημένες από την κοινή γνώμη, σαν μια εξέλιξη προς μια πιο δίκαιη και αποτελεσματική κοινωνία. Βάζοντάς τες όλες μαζί, και δίνοντας στη συνέχεια προσοχή στη λεπτομέρεια με την οποία εφαρμόζονται τα μέτρα αυτά μπορούμε να διακρίνουμε πόσο χρήσιμες είναι για το σχηματισμό ενός εντελώς διαφορετικού πλαισίου. Το σύνολο του πληθυσμού ικανού για εργασία θα πρέπει πάντα να είναι στη διάθεση του συστήματος παραγωγής, για χρήση ή αποκλεισμό ανάλογα τις ανάγκες, να εκπαιδεύεται σε δεξιότητες που απαιτούνται άμεσα από την παραγωγή και να διατηρείται σε επίπεδα διαβίωσης κατά τη διάρκεια των περιόδων όταν δεν είναι απασχολημένο, αλλά να είναι ευάλωτο στον εκβιασμό και να υπόκειται στον ανταγωνισμό για μια θέση εργασίας, με μικρή διαπραγματευτική δύναμη στη στιγμή της πρόσληψης. Το μοντέλο αναφοράς είναι το Γερμανικό, το οποίο ολοκληρώθηκε πριν από μια δεκαετία από τις μεταρρυθμίσεις Hartz, από το όνομά του πρώην μάνατζερ της Volkswagen, Peter Hartz, σύμβουλος στην κυβέρνηση Schröder.

Δεν είναι δυνατή η κατανόηση αυτού που συμβαίνει στην Ευρώπη, χωρίς να γνωρίζουμε τις μεταρρυθμίσεις Hartz και ειδικότερα το πακέτο Hartz IV. Επίσης δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις μεταρρυθμίσεις Hartz χωρίς να γνωρίζουμε τις βασικές αρχές της γερμανο-κανονιστικό-νεοφιλεύθερης σκέψης(2). Διαφέρει από το λεγόμενο αγγλοσαξονικό νεοφιλελευθερισμό, πολύ πιο ακραία μορφή, γιατί θεωρεί ρητή υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίσει το πολιτικό πλαίσιο για την ανεμπόδιστη επικράτηση του κεφαλαίου επί της εργασίας. Πρακτικά ο γερμανο-κανονιστικό-νεοφιλευθερισμός είναι ένας νοθευμένος νεοφιλελευθερισμός, όπου η ένταση μεταξύ των δύο συντελεστών της παραγωγής είναι ακόμη πιο ανισόρροπη, επειδή το κράτος παρεμβαίνει ρητά προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας.

Η λεγόμενη κοινωνική οικονομία της αγοράς της γερμανικής προέλευσης είναι το οικονομικό μοντέλο που εφαρμόζουμε στην Ευρώπη, κυρίως στην ευρωζώνη, όπου το περιθώριο ελιγμών των εθνικών κυβερνήσεων είναι πολύ πιο περιορισμένο. Το συνολικό στρατηγικό πλαίσιο που βγαίνει είναι η μεταφορά του γερμανικού κοινωνικού μοντέλου στην υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή τη δημιουργία με επιστημονικές μεθόδους ενός βιομηχανικού εφεδρικού στρατού σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Agenor (Αγήνορας)

(1) Employment of the Last Resort

(2)ΜετάφρασητουΟrdoliberismo.

Πηγή: http://www.asimmetrie.org/opinions/lesercito-europeo-di-riserva/

Μετάφραση Μουρατίδης Γιώργος